Kachels, geisers en fornuizen

Wist U dat wij hier in Amsterdam vanaf 1933 in ieder nieuw huis een badkamer kregen?

Uit; “kachels, geisers en fornuizen” proefschrift van Peter van Overbeeke, 2001.

“Maar zoals het bouwen van badhuizen niet automatisch leidde tot regelmatig
badhuis-bezoek van de Amsterdammers, zo bleek het aanbrengen van een douchecel
in de woning niet voldoende om de bewoners onder de douche te krijgen
en de waterbeschaving te verhogen. Dat bleek onder andere uit een enquête onder
de bewoners in Betondorp die in het bezit van een badruimte met douche
waren. Slechts 44 procent van hen gebruikte de cel om te douchen, terwijl 56
procent de douchecel niet gebruikte dan wel als bergruimte of slaapkamer gebruikte.
Een voor de hand liggende verklaring was dat de bewoners niet gewend
waren te douchen en er dus ook geen behoefte aan hadden. Maar een bezwaar
was ook dat de bewoners zelf een geiser of boiler moesten aanschaffen en velen
vermeldden dat ze dat te duur vonden.25 Van de 44 procent die de douche wel gebruikte
had slechts 18 procent zo’n apparaat aangeschaft. De overige 26 procent
douchte dus met koud water, waarschijnlijk enkel in de zomer.”

“In 1933 kon De Miranda als wethouder voor volkshuisvesting zijn ideaal een
stap dichterbij brengen: de gemeenteraad ging akkoord met een nieuwe bouwverordening,
die onder meer een doucheruimte inclusief watervoorziening en
gelegenheid tot aansluiting van een warmwatertoestel vereiste in elke nieuwe
woning.”

Leve de vooruitgang!

De jaren ’30 waren zoo achterlijk nog niet.