Heeft U misschien nog oude spulletjes over die in de weg liggen?
Als het van voor 1946 is ben ik er altijd blij mee, het doet er echt niet toe wat het is.
Wat voor U misschien oude rommel is kan voor mij een bron van vreugde zijn.
En als U het niet langs kunt of wilt brengen, stuur het dan op, ik betaal graag de verzendkosten.
Deze spulletjes kreeg ik onlangs aangeboden, meer dan welkom voor in mijn keuken!
Zoo af en toe krijg ik een berichtje van iemand die nog wat oude spulletjes heeft liggen en die wil weten of ik er misschien interesse in heb.
Dat is altijd het geval.
Als je 24 uur per dag ‘ouderwetsch’ leeft dan heb je aan sommige dingen altijd een gebrek en je blijft ook zoeken naar bepaalde spullen die je maar blijven ontglippen.
Maar ik werk ook voor film & televisie en treed regelmatig op in musea, dan vertel ik jong en oud over het leven voor en tijdens de oorlog.
En niets maakt dan minder indruk dan een dreumes een echte knijpkat in de handen te duwen of een bakvisch een poesiealbum te laten lezen van een leeftijdgenoot tijdens de oorlog.
Dan wil je ze dus af en toe iets vast laten houden, laten voelen of laten ruiken.
En dat kan alleen als je veel spulletjes hebt.
Daarom ben ik dus blij met alle schenkingen, zelfs, nee vooral met die dingen waarvan de eigenaar soms denkt dat het alleen maar oude rommel is.
Alles is welkom en het is beter dat ik het kan gebruiken tijdens een les of opnames voor een televisie programma dan dat het op zolder ligt of nog erger, bij het vuil terecht komt.
Het doet er dus echt niet toe, als het maar van voor de jaren ’50 is.
Het is allemaal welkom, oude foto’s, tijdschriften, kleding, sigaretten, klosjes garen, etc, etc.
Heeft U iets op zolder waarvan U denkt dat het iets voor mij is en wilt U het kwijt?
Laat van U hooren.
Vandaag was dat mijnheer Mulder die zoo vriendelijk was enkele leuke spulletjes langs te brengen.
Daar ben ik weer erg blij mee, vooral het bordje met het portret van Prinses Juliana en Prins Bernhard, waarschijnlijk verkocht tijdens hun huwelijksvieringen in 1937 maar tijdens de bevrijding weer van zolder gehaald en door mijnheer Mulder die toen nog een kleine knul was enthousiast heen en weer gezwaaid.
Bedankt mijnheer Mulder!
Het anachronistische leven van Juffrouw Jo 