Vandaag den dag is het heel normaal om practisch elke dag een stukje vleesch op tafel te zetten.
Bij het ontbijt maar ook als onderdeel van het avondmaal kijken we echt niet meer op van een plakje ham, gehaktballetje of stuk worst.
Zelfs de biefstuk is niet meer iets dat je alleen op feestdagen voorgeschoteld krijgt.
Dat was vroeger wel anders.
In de door mij zoo geliefde jaren ’30 was vleesch voor bijna iedereen nog echt een luxe, iets dat je een enkele maal per week kreeg, als je geluk had.
Woensdag gehaktdag is natuurlijk bekend, dat viel nog wel te betalen maar omdat het van oorsprong restvleesch was.
Nadat de slager op maandag had geslacht en op dinsdag de mooie stukken had afgesneden, maakte hij van dat wat overbleef gehakt en dat was dan op woensdag te koop, goedkooper dan het andere vleesch.
Overigens bestaat de leus “Woensdag gehaktdag” pas sinds 1949 na aanleiding van een wedstrijd!
Op Vrijdag at men vaak visch, dat Vrijdag Vischdag roept men ook niet voor niets, dat hadden de katholieken zoo geregeld en soms betekende dat meer aanbod en ook goedkoopere visch op die dag, dus dat scheelde ook weer.
En natuurlijk hield niet iedereen zich hieraan en soms zat het mee, soms zat het tegen.
Maar het blijft een feit dat voor de meeste menschen vleesch tot vrij recent toch echt een bijzonder toevoeging aan de maaltijd was.
Nu kunnen we als we dat willen redelijk betaalbaar een halve dierentuin in de hutspot draaien want vleesch is eigenlijk, relatief gezien, enorm goedkoop geworden.
Daar betalen we uiteindelijk toch wel de prijs voor, want ook al denken we er niet graag aan, we weten toch wel dat al dat goedkoope vleesch van dieren komt die een vreselijk leven hebben gehad en die vaak ook nog even de halve wereld rond worden getransporteerd, wat ook weer erg slecht is voor het milieu.
En ook al was men in de jaren ’30 nog niet echt bezig met het milieu (behalve het milieu waarin men opgroeide!) toch hadden we wel al een dierenbescherming en waren we geobsedeerd met verspilling.
Hoe denkt U dat een jaren ’30 huisvrouw zou reageren als we haar vertelde dat haar lapje vleesch van een kip kwam die in Ierland in een legbatterij zat, vervolgens uren op elkaar gestapeld in een vrachtwagen vervoerd werd, dan per vliegtuig naar Polen waar het goedkoop maar bruut geslacht werd om vervolgens per schip naar Nederland gebracht te worden waar het in 3 lagen plastic in de winkel verkocht werd?
Een beetje overdreven misschien, maar toch ook niet heel ver van de waarheid verwijdert.
Dat is toch eigenlijk van den zotten?
Vleesch hoort gewoon hier op onze Vaderlandsche weiden rond te loopen, door de boer naar de lokale slager gebracht, daar geslacht en dan met de trein of wagen naar de stad.
Tja, dan wordt het vleesch wel een stuk duurder zult U misschien denken.
Maar is dat zoo slecht?
Zou het niet goed zijn als iets dat zooveel moeite kost, leed veroorzaakt en het milieu schade toe brengt gewoon weer een luxe wordt?
Helemaal als we daarmee onze eigen boeren weer steunen?
Want we weten allemaal dat de Nederlandsche boer het niet makkelijk heeft.
We hoeven niet allemaal gelijk vegetarier te worden ook al zou dat reuze fyn zijn voor milieu en dier.
En ik geef gelijk toe dat ook al had men in de jaren ’30 wel al vegetariers, ik zelf zou een stukje varken toch echt niet willen missen.
Hoe dan ook, door de jaren ’30 levensstijl na te volgen voor zoo goed en kwaad als het kan, ben ik nu vanzelf veel minder vleesch gaan eten.
Eigenlijk alleen nog maar in het weekeinde.
Mijn dieet is nog lang niet jaren ’30 genoeg maar die stap is al vast genomen en ik moet zeggen dat het me enorm bevalt.
Want weet U wat nu het leukste is van het uzelf af en toe wat luxe ontzeggen?
Het maakt het dan nog veel leuker als U het uwzelf wel een keer toestaat.
Als U ooit besloten heeft minder te rooken, drinken, vloeken of snoepen dan weet U vast wel wat ik bedoel.
Dan krijg U van die eene sigaret, die ene schnaps, die ene vloek of die heerlijke zak drop veel meer plezier.
Vooral als U stiekem geniet…
En daar zit ik dan, zaterdagavond, weekeind, dus een lekker lapje varkensvleesch op mijn bord.
Het is weer een week geleden dat ik vleesch at dus dit wordt weer genieten!
Dat ik daarbij ook nog een beetje milieuvriendelijker ben en toch ook wat zuiniger, is dan weer mooi meegenomen.
Eet smakelijk!
Het anachronistische leven van Juffrouw Jo 