Vandaag in 1939 overleed Louis Davids, een van onze grootste artiesten

Het is droevig maar waar, de naam Louis Davids zal veel menschen weinig zeggen.
En dat terwijl hij toch een van de populairste artiesten van ons land is geweest en een bijzonder grote invloed heeft gehad op onze cultuur.
Samen met zijn zus Heintje waren ze razend bekend in vooroorlogsch Nederland, ze deden cabaret, liedjes, radio en verschenen zelfs op het witte doek.
Zelfs luister ik nog met zeer grote regelmatig naar zijn opnames.

Het liedje waar hij het beroemdste om werd was het helaas nog immer actuele ‘De kleine man’ maar hij nam zoo veel prachtige nummers op.
Denk bijvoorbeeld aan ‘Kindervragen’, ‘Weekend in Scheveningen’, ‘Naar de bollen’, ‘De Scheveningse zee’, ‘De olieman heeft een Fordje opgedaan’, ‘Weet je nog wel oudje’, ‘In de Jordaan’ en natuurlijk ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent’.
Zelfs zij wie de naam Louis Davids niets zegt kennen sommige van deze liedjes nog.

Zijn dood op veel te jonge leeftijd maakte veel indruk en ons land was in rouw.
Dankzij  de fantastische ‘Delpher kranten‘ website kan ik hier met U delen hoe het nieuws van zijn overlijden in de krant vermeld stond;

Louis Davids overleden.
Unieke figuur in de caberet-wereld.

In zijn woning te Amsterdam is Vrijdagnacht op 55-jarigen leeftijd overleden de bekende voordrachtkunstenaar Louis Davids. Het einde is nog vrij onverwacht gekomen. Ingewijden wisten reeds lang, hoe groot de vrees was, dat het wederoptreden van Louis Davids tot de vrome wenschen zou behooren. Hij leed geruimen tijd aan een asthma-kwaal, die voortdurend ernstiger werd en waarvoor geen genezing meer mogelijk bleek. Davids werd op 19 December 1883 te Rotterdam geboren. Hij kwam voort uit het milieu van kermislieden en begon op achtjarigen leeftijd als „wonderkind” met zijn zusje Henriette.

Reeds jong streefde hij er naar zijn liedjes op hooger peil te brengen. Spoedig trad hij op in cabarets, eerst te Rotterdam en later ook te Amsterdam in de Warmoesstraat en de Nes. Nadat hij eenigen tijd gewerkt had bij den bekenden variété-ondernemer Chris van Haarlem, ging hij naar Duitschland en Engeland. Bij het uitbreken van den oorlog in 1914 kwam hij naar Nederland terug en vormde in de mobilisatie met de zijnen het eerste militaire cabaret-gezelschap, waarmede hij op de forten en bij het veldleger voorstellingen gaf. Ook daarna is hij nog vele malen in het buitenland opgetreden. Zijn verdiensten werden erkend door zijn benoeming tot ridder in de Orde van Oranje Nassau.

In het genre van het kleine lied heeft hij veel gewerkt en het was zijn streven, het omhoog te brengen tot een kunst op zich zelf. Hij stelde aan zich zelf en zijn medewerkers hooge eischen en telkens weer slaagde hij er in, een lied populair te maken. Zijn grootste succes is waarschijnlijk wel het lied van „De kleine man met zijn confectiepakje an”, waarvan hij zelf zich eerst weinig had voorgesteld. In later jaren is Louis Davids ook veel opgetreden voor de radio, waar hij een der meest gewaardeerde medewerkers was. Ofschoon dikwijls belemmerd door ziekte, bleef hij steeds vol lust en opgewekt. Zeer velen heeft hij ondanks eigen zorgen met zijn kunst opgevroolijkt en verkwikt. Een bijzondere figuur gaat met hem heen.

De Graafschap-bode, 3 juli 1939 (link is extern)

 

Django

Tijd voor een muzikale onderbreeking!
Jean “Django” Reinhardt is een van de beste gitaarspelers aller tijden, tallooze beroemde moderne gitaristen zijn het hier mee eens en zien hem als een voorbeeld.
In 1910 is hij geboren in België maar bracht het grootste deel van zijn jeugd door in zigeuner kampementen met zijn familie van Romani komaf.
Ze waren reuze arm en moeten hard werken maar het was ook een enorm musikale omgeving, vandaag de dag is de ‘hot gypsy jazz’ nog steeds erg populair.
Hij had al snel talent voor de banjo maar toen hij 18 was sloeg het noodlot toe.
Om een klein beetje geld te verdienen maakte ze in hun zigeunerwagen bloemen van papier en celluloid, erg brandbaar.
Na laat thuis gekomen te zijn van een optreden stootte hij een kaars om en binnen enkele tellen stond alles in de brand.
Django werd gered door vrinden en familie maar had wel eerste en tweede graads brandwonden, zijn rechterbeen was verlamd en the vierde en vijfde vinger van zijn linker hand waren zwaar verbrand.
Dokters wilden zijn vingers amputeren en zeiden dat hij nooit meer gitaar zou kunnen spelen.
Django weigerde de operatie.
Ook al kon hij zijn twee vingers niet meer gebruiken toch leerde hij heel snel weer opnieuw gitaar spelen.
Het duurde niet lang voor Django beroemd werd als een van de grootmeesters van de Hot Jazz.
Bijna niemand kon zoo goed, zoo natuurlijk gitaar spelen en zijn techniek is nog steeds bijna ongeëvenaard.

Maar buiten al dat om, is hij voor mij gewoon een muzikant die mijn hart direct beroerd.
Een van de weinige artiesten wiens muziek ik de hele dag kan beluisteren zonder er genoeg van te krijgen.
Muziek waarvan ik ga dromen, ik zie mezelf al in een donker rookerig cafe in het Parijs van de jaren ’30, Gauloises sans filter, glas roode wijn erbij, dansen, en maar genieten van het orkestje in de hoek.

Mocht U hem nog niet kennen dan is het mijn eer U voor te stellen aan Django Reinhardt!

Het Dorp

“Het dorp” is een lied dat me altijd al heeft aangesproken, als kind kreeg ik er al tranen van in mijn ogen.
Het is vreemd maar waar maar ik heb altijd al heimwee gevoeld naar een tijd die ik zelf nooit heb meegemaakt en een manier van leven die ik als stadskind geboren en getogen in de jaren ’70, nooit heb ondervonden.

Momenteel ben ik op zoek naar een boerderijtje of een huisje in het bosch want ik wil niets liever dan weg uit de grote, moderne stad.

Maar dit liedje gaat over meer dan het leven van vroeger op het platteland, het gaat over nostalgie in zijn puurste vorm, over het leven dat verandert en niet altijd maar beter word.