De infantilisering van onzen maatschappij

Och beste menschen.
U zult wel weer vinden dat ik te veel mopper maar er is weer iets waar ik me steeds meer aan erger de laatste tijd.
Namelijk de infantilisering van onzen maatschappij.
Dat alle formaliteit aan het verdwijnen is en iedereen maar aan het tutoyeren is is daar een goed voorbeeld van.
Maar je komt het ook steeds vaker op andere plekken tegen.
Alles moet simpeler, met leuke plaatjes, grappige figuurtjes, etc, etc.
Kijk maar eens naar de reclame en vraag U af; wie is de doelgroep?
Wie probeert de supermarkt te bereiken met reclame vol guitige over elkaar rollende hamsters?
Wie probeert de de web-winkel over te halen geld uit te geven met voetbal plaatjes en een oranje tekenfilm leeuw?

Ik ben bang dat ze het tegen U en mij hebben en niet tegen de kinderen.
Natuurlijk hebben we dit altijd al gehad, ook vroeger maakte men soms grappige reclames en gebruikte met rare figuurtjes.
Maar het lijkt wel steeds meer te worden en de toon is ook heel anders omdat wij als klant niet meer op een voetstuk staan.
Bij het kijken naar oude reclame krijg ik het gevoel dat ik vaker als een volwassene behandeld wordt.

En om mezelf maar gelijk tegen te spreken en vooral niet te serieus te nemen, hier een reclame uit de goede oude tijd waarom ze ook erg lollig aan het doen zijn;

Het is dus misschien wel van alle tijden maar toch heb ik het idee dat U wel begrijpt wat ik bedoel en dat U zich ook wel eens aan deze kolder geërgerd heeft.
En als dat niet zoo is dan gaat het U na het lezen van dit stukje misschien opeens opvallen en dan ergert U zich er alsnog aan in de loop van de tijd.

Maar goed, hoe kom ik hier nou weer op?
Vandaag nam ik een pakje in ontvangst voor mijn vader en geloofde mijn oogen niet.
De mijnheer aan de deur droeg natuurlijk geen mooi PTT uniform, droeg geen pet, salueerde niet, sprak me niet aan met juffrouw maar zoo is dat nu eenmaal tegenwoordig.
Maar ik dacht dat de bestelling verkeerd was want dit doosje was duidelijk bedoeld voor een klein kind.
Nou, niet dus.
Dit pakje is ontworpen door volwassenen voor volwassenen…
Och wat een lol!

“Waarschuwing, dit pakketje heeft een grote aantrekkingskracht op katten.”
“Pakketje Tadaaaa.”
“Recyclen (hergebruiken) Ben je klaar met je pakketje? Leg ‘m te vondeling bij het oud papier.
Hij kan natuurlijk ook nog even blijven, bijvoobeeld als oud paperbak, minigolfbaan, hoed”

“Bodem smaakt echt naar karton.
Ingedienten
Je bestelling, papier, kleurstoffen, niet meer lucht dan nodig is, een stukje specialisme en natuurlijk een hoop liefde.
Verder is deze doos gewoon gemaakt van doos.”

En dan nog van een andere doos;

Tutoyeren, “grappig” doen, onnodig Engelsch, antropomorfisme….

Ben ik nou de eenige die niet alleen een beetje moe aan het worden is van dit soort onzin maar zich ook een beetje beledigd voelt?
Is het nou echt normaal om zoo kinderachtig om te gaan met je klanten?
En sinds wanneer is een kartonnen doos een levend wezen met een meening?
Al dat jolige, informele, vrijpostige, gezellige, moet dat nou zoo noodig?